Ze względu na złamanie zęba wystarczy sprawdzić tylko zęby ślimacznicy. Zęby ślimaka z reguły cechuje większa wytrzymałość.

W poprawnie zaprojektowanym wieńcu ślimacznicy niebezpiecznym przekrojem ze względu na złamanie zęba jest przekrój u podstawy. Rozkład nacisków międzyzębnych oraz skomplikowany kształt uzębienia, utrudniają jednak bardzo określenie rzeczywistych wartości naprężeń.

Można natomiast bardzo łatwo ustalić czynniki, od których te naprężenia zależą. Naprężenia są tym większe im większy jest nacisk międzyzębny oraz im większe jest ramię działania siły. Naprężenia maleją natomiast wraz ze wzrostem wskaźnika niebezpiecznego przekroju i wraz ze zwiększeniem promienia powierzchni przejściowej u podstawy zęba.

Jeżeli pominąć siły tarcia, to nacisk międzyzębny wzrasta proporcjonalnie do przenoszonego obciążenia, a więc proporcjonalnie do składowej obwodowej, a odwrotnie proporcjonalnie do cosinusa kąta wzniosu linii śrubowej oraz do cosinusa kąta przyporu w przekroju normalnym. Ramię działania siły zmienia się proporcjonalnie do wymiarów wysokościowych zęba, oraz cosinusa kąta przyporu. Wymiary wysokościowe zęba są z kolei proporcjonalne do podziałki lub modułu. Wskaźnik przekroju niebezpiecznego jest proporcjonalny do kwadratu podziałki i odwrotnie proporcjonalny do cosinusa kąta wzniosu linii zęba.