Metody omawiane są podstawą obróbki obwiedniowej elementów maszyn. Mając wymagany kształt przedmiotu obrabianego można w sposób opisany w wymienionych punktach wyznaczyć zarys narzędzia do jego obróbki.

Przedmiot obrabiany otrzymuje z reguły ruch obrotowy, narzędzie —ruch obrotowy (narzędzie typu Fellowsa) lub ruch postępowy prostohniowy (narzędzie typu zębatki).

Centroidy ruchu względnego są wtedy kołami (tocznymi) w przypadku pierwszym lub kołem i prostą styczną doń — w przypadku drugim.

Nadając obrabianemu przedmiotowi przerywany ruch obrotowy (w pierwszym przypadku) lub prostoliniowy (w drugim) odpowiadający toczeniu się ich centroid po sobie bez poślizgu oraz ponadto w przerwach tego ruchu nadając narzędziu ruch roboczy — skrawający prostopadle do płaszczyzny ruchu elementów (oraz ruch powrotny — jałowy) otrzymamy kształt przedmiotu obrabianego jako obwiednię zarysów narzędzia w jego ruchu względnym względem przedmiotu.

Jeśli kształt przedmiotu składa się z m powtarzających się obrotowo symetrycznych odcinków krzywych, zaś narzędzie ma mieć k-krotnie powtórzony zarys odpowiadający obróbce jednego z odcinków symetrycznych, przedmiotu, tó stosunek promieni centroid musi być.