Zwróćmy uwagę tylko na sprawę wykonania uzębienia. Niezdawanie sobie sprawy z możliwości wykonawczych, prowadzić musi do błędów. Najgorszym błędem jest uwzględnienie w obliczeniach dużych nieujawnionych w dokumentacji dokładności wykonania i milczące przyjęcie, że te dokładności będą przez warsztat dochowane. Mniejszym jednak w skutkach również poważnym błędem jest ujawnienie na rysunkach czy w warunkach technicznych wymagań dokładności bez sprawdzenia, w jakiej mierze warsztat ma możliwości osiągnięcia tych dokładności. Można się nawet spotkać z praktycznym przypadkiem starań dotrzymania narzuconych warunków bez możliwości racjonalnego skontrolowania odchyłek wykonawczych.

Ogólnie na problem wymagań zwróciliśmy uwagę, z uwagi jednak na często spotykane duże nieporozumienia w przedmiocie wykonania przekładni zębatych kładziemy nacisk na dwa warunki:
— określenie osiągalnych przez danych wykonawców dokładności,
— określenie mierzonych wymiarów i sposobów pomiaru jako koniecznego i wystarczającego warunku kontroli zamierzanej dokładności wykonania.

Bez spełnienia tych warunków dobór klas dokładności jest zabiegiem bez uzasadnienia. Trzeba pamiętać, że od klasy dokładności zależy nieraz rodzaj przekładni.

Ogólnie trzeba przypomnieć, że rezygnacja z wyższych klas dokładności zwłaszcza w przypadkach, gdy wyższość klasy w małej stosunkowo mierze podnosi właściwości przekładni, jest zgodna z racją technologicz-ności.

Drugim względem technologiczności, który jednak nie wywołuje podobnych nieporozumień jak dokładność wykonania, jest wielkość kół zębatych.