Tradycyjnym sposobem kontroli poprawności konstrukcji pod względem wytrzymałościowym jest wyznaczanie współczynnikówx) bezpieczeństwa, które w pewnej mierze są miarą pewności. Stosunek miary stanu krytycznego (granicznego) do miary stanu kryterialnego wyznaczonego dla weryfikowanej konstrukcji nazywamy współczynnikiem pewności.

Jak podaliśmy poprzednio, przekładnia może być w trojaki sposób zagrożona: pittingiem, złamaniem zęba i zatarciem. Wymieniając rodzaje zagrożeń, będziemy kłaść nacisk na kolejność, która została obrana ze względu na przyjęcie pittingu jako kryterium podstawowego. Kryterium drugie ma większe znaczenie przy kontroli zębów utwardzanych aniżeli przy zębach miękkich. Zatarcie stanowi praktycznie jedynie kryterium dla przykładów przekładni szybkobieżnych i pracujących przy znacznych naciskach. Zaleca się, żeby początkujący konstruktorzy i w innych przypadkach również to kryterium brali pod uwagę.

W przypadkach małego doświadczenia, szczególnie przy konstruowaniu przekładni bez oparcia się na doświadczeniach z analogicznymi rozwiązaniami zaleca się trzymać górnej granicy.