Analogicznie jak przy rozpatrywaniu współdziałania zębów w zazębieniu zewnętrznym trzeba wyznaczyć sensowne granice wymiarów w przypadku zazębienia wewnętrznego.
Zazębienie ewolwentowe ma sens tylko wtedy, gdy istnieje możliwość współdziałania ewolwent. Analizując dane zawarte w rysunku można stwierdzić, że sensowną granicą końca odcinka przyporu wyznaczonego punktem P2 jest punkt N1 Mimo że za tym punktem, aż do punktu N2, koło 2 może mieć zęby uzyskane z odwijania ewolwetny od punktu N2, to ta możliwość dla koła 1 nie istnieje. Z tego wynika, że poza punktem N1 nie istnieją określone warunki współdziałania.

Na rysunku przedstawiono fragmenty zarysów zazębienia wewnętrznego. Odcinek ewolwenty CW1 jest zarysem głowy zęba koła wewnętrznego, odcinek zaś CW2 zarysem głowy zęba wieńca zewnętrznego.

Po skończeniu przyporu w punkcie P1 głowy zęba koła 1 ze stopą zęba wieńca 2 zęby zaczynają „uciekać" od siebie przy jednoczesnym przesuwaniu się głowy zęba koła 1 względem wieńca 2. W chwili gdy wierzchołek głowy zęba koła 1 przecina koło wierzchołkowe wieńca 2 (punkt W1 na rysunku), wierzchołek głowy zęba wieńca 2 (punkt W2) powinien wyprzedzać wierzchołek głowy zęba koła 1 (jak to pokazano na rysunku). Przy niekorzystnych warunkach zazębienia może nastąpić spotkanie się opisanych punktów, a nawet teoretycznie punkt W1 może wyprzedzić punkt W2, co praktycznie skończyłoby się zatrzymaniem ruchu przekładni lub wyłamaniem zębów. Brak wyprzedzenia wierzchołka głowy zęba koła wewnętrznego przed wierzchołkiem głowy zęba wieńca zewnętrznego nazywany jest interferencją.

G. Henriot opracował wykres, który ułatwia wyznaczanie warunków granicznych dla zazębienia, w którym h1g = h2g. Wykres ten przedstawia rysunku. Na odciętej podana jest graniczna różnica liczby zębów, zaś na rzędnej względna wysokość głowy zębów. Na podstawie wykresu można wyciągnąć następujące wnioski:
— im mniejszy kąt przyporu, tym bardziej konieczna większa różnica liczby zębów,
— im mniejsza względna wysokość zębów, tym możliwa jest mniejsza różnica liczby zębów.

Na podstawie uzyskanych informacji można jeszcze stwierdzić, że ponieważ w normalnym zazębieniu (jednakowe wysokości głów zębów) możliwość interferencji warunkuje różnica liczby zębów, to możliwa jest tym mniejsza różnica między średnicami kół tocznych, im większa jest liczba zębów w obu kołach.