Jeżeli przekładnia ślimakowa ma przenosić dużą moc przy znacznej ilości obrotów, dużej sprawności, małym zużyciu i małym zapotrzebowaniu miejsca, to dokładność wykonania i gładkość powierzchni roboczych musi osiągnąć najwyższe granice oraz montaż musi być przeprowadzony starannie.

Przez zastosowanie ślimaka zahartowanego o szlifowanych i dotartych zwojach oraz materiału odpornego na naciski (brązu cynowego odlanego odśrodkowo) na wie-
niec koła ślimakowego można dopuścić do znacznie większych obciążeń, aniżeli przy normalnych przekładniach, wskutek czego wielkość przekładni można utrzymać w małych rozmiarach.

Najczęściej powierzchnia korpusu skrzynki jest zbyt mała, aby odprowadzić wywiązane przez tarcie ciepło. Aby uniknąć zbyt wysokich temperatur, należy zwiększyć powierzchnie chłodzące skrzynki lub zastosować chłodzenie oleju smarowego.

Przekładnię wysokosprawną oblicza się ustalając:
1) graniczną moc uzależnioną od lepkości oleju przy zapewnionym tarciu płynnym,
2) granicę zagrzania,
3) granicę zużycia,
4) granicę wytrzymałości na zginanie.