Drukuj

Przełożenie przekładni określone jest w zasadzie jej zadaniem. Aby umożliwić jednak produkcję znormalizowanych reduktorów trzeba ograniczyć różnorodność stosowanych przełożeń. Przy stosunkowo dużych przełożeniach z jakimi mamy zazwyczaj do czynienia w przekładniach ślimakowych nie jest to wcale zadanie trudne.

W katalogach wytwórców anglosaskich spotyka się najczęściej następujące przełożenia:

i = 5; 7.5; 10; 12.5; 15; 20; 25; 30; 40; 50; 60;

przy czym z uwagi na konieczność doboru właściwej liczby zębów ślimaka i ślimacznicy dopuszcza się odchylenia od podanych liczb w granicach nie przekraczających jednak zazwyczaj ± 3%.

Dla dwustopniowych przekładni ślimakowych spotyka się następujące przełożenia jako przełożenia normalne

i = 75; 150; 250; 450; 1000; 2000; 3000;

 

Normy niemieckie (DIN 3976 projekt z roku 1956) przewiduje cztery podstawowe przełożenia, a mianowicie

i = 10; 20; 40; 80

oraz osiem dodatkowych przełożeń, a mianowicie

i = 7,5: 13,2; 15; 26,5; 30; 53; 60; 106.

 

Liczba zębów ślimaka zależy od obciążenia przekładni oraz w pewnym sensie od przełożenia. Zwiększenie liczby zębów ślimaka pozwala przy zachowaniu tego samego rozstawu osi zmniejszyć podziałkę, dzięki czemu zwiększa się liczba zębów będących jednocześnie w zazębieniu. Powiększają się jednak wymagania stawiane dokładności uzębienia. Uzębienie o drobnej podziałce jest na ogół korzystniejsze ze względu na obawy przed zniszczeniem powierzchni zębów. Natomiast uzębienie o grubej podziałce zapewnia większą wytrzymałość zęba na zginanie.

Od liczby zębów ślimaka zależy liczba zębów ślimacznicy. Liczba zębów ślimacznicy nie powinna być zbyt mała. Przy małej liczbie zębów ślimacznicy nie da się bowiem uniknąć zjawiska podcięcia zębów. Na ogół przyjmuje się, że suma zębów ślimaka i ślimacznicy nie powinna być mniejsza niż 40.


- - - - - - - - motoreduktory.eu | WEBSYSTEM | tel.+48 (048) 383-01-44 | tel.601.747.565 - - - - - - - -