Celem kinematyki mechanizmów jest analiza i synteza kinematyczna mechanizmów, a więc badanie ruchu mechanizmów, niezależnie od działających sił oraz projektowanie (synteza) mechanizmów odpowiadających określonym warunkom kinematycznym, czyli realizujących określony żądany ruch.

W większości tych rozważań przyjmuje się, że rozmiary ogniw mechanizmów są ściśle określone, a sztywność ich absolutna. Jednakże w niektórych przypadkach konieczne jest uwzględnienie wpływu dokładności wykonania lub podatności ogniw.

W kinematyce mechanizmów stosuje się metody wykreślne oraz analityczne, często w połączeniu z rozwiązaniem numerycznym.

Metody wykreślne są szczególnie przydatne do szybkiego wyznaczenia położenia, prędkości i przyspieszeń, szczególnie bardziej złożonych mechanizmów.

Uzyskiwana przy tym dokładność jest na ogół wystarczająca. Metody te pozwalają ponadto na łatwą kontrolę wyników. Jeśli jednak te wielkości trzeba wyznaczyć w wielu położeniach mechanizmu, korzystniejsze mogą się okazać metody analityczne, numeryczne lub ich kombinacje z metodami wykreślnymi.

Podobnie jest w odniesieniu do zagadnień syntezy, z których jedne korzystniej rozwiązywać metodami wykreślnymi (np. mechanizmy krzywkowe) inne metodami analitycznymi (np. mechanizmy dźwigniowo-przegubowe).

Ogólnie należy stosować tę z metod lub taką ich kombinację, która najszybciej i najpewniej prowadzi do rozwiązania zagadnienia.