Drukuj

Stosowanie zarysu odniesienia umożliwia uzyskanie elementów zębatych o bardzo różnych własnościach.

Zazębienie bez przesunięcia zarysu odniesienia polega na zachowaniu następujących warunków koniecznych:
— linia środkowa zarysu odniesienia jest styczna do kót podziałowych przechodzących przez punkt biegunowy, przez co koła podziałowe są jednocześnie kołami tocznymi,
— koła wierzchołkowe są styczne do linii granicznych zarysu odniesienia wyznaczających wysokość głów zębów.

Jednocześnie wysokość głowy zęba odpowiada modułowi, wskaźnik wysokości zęba bowiem wynosi jednej (y=1).

Tak wyznaczone warunki są warunkami koniecznymi, lecz niewystarczającymi. Warunki te pozostawiają wiele jeszcze swobody zastosowania zarysu odniesienia, która sprzyja przypadkowości. Zaczniemy omawianie zazębień bez przesunięcia zarysu odniesienia zwracając uwagę na warunki umożliwiające skuteczność zazębienia. Jednak już na tym miejscu należy podkreślić fakt, że tylko w szczególnych przypadkach zazębienie bez przesunięcia zarysu może być uznane za optymalne. Z tego względu, w przypadku zastosowania zazębienia bez przesunięcia zarysu, które nazywane jest korygowaniem zazębienia, powinno to być właściwie uzasadnione. Niezastosowanie korekcji zazębienia może zawsze budzić wątpliwości co do tego, czy zostały wykorzystane wszelkie możliwości optymalizacji konstrukcji zazębienia.


- - - - - - - - motoreduktory.eu | WEBSYSTEM | tel.+48 (048) 383-01-44 | tel.601.747.565 - - - - - - - -