Zgodnie z naszą teorią w założeniach wyróżnia się:
— opis istoty działania,
— dane sytuacyjne,
— dane ilościowe.

W artykule wyszczególnione zostały elementy opisu istoty działania, wśród których znalazły się następujące wielkości: moment na wejściu M01 prędkość kątowa na wejściu w1 i prędkość kątowa na wyjściu w2. W pewnych szczególnych przypadkach w opisie istoty działania może znaleźć się więcej niż po jednej z wymienionych wielkości. Znane są np. napędy wielosilnikowe. Są znane również napędy walcownicze czy okrętowe, w których występują dwa wyjścia, a nawet więcej.
Rysunek poniżej przedstawia kilka wybranych układów prędkości kątowych jako elementów opisu istoty działania przekładni.

Na rysunkach poniżej przedstawiono opisy istoty działania przekładni z wałami leżącymi w płaszczyźnie poziomej (a) i pionowej (b). Prędkości wałów mają zwroty przeciwne, co uzyskuje się za pomocą nieparzystej liczby przełożeń (1, 3,..). Rys. poniżej przedstawia podstawowy układ przekładni o parzystej liczbie przełożeń przy położeniu wałów w płaszczyźnie poziomej.

Na rysunkach poniżej podano opisy istoty działania przekładni współosiowych, w których wał wejściowy i wyjściowy mają wspólną oś geometryczną. W przypadku, gdy bezwzględna wartość wektora wejściowego jest większa od bezwzględnej wartości wektora wyjściowego, przekładnię nazywa się reduktorem, natomiast przy stosunku przeciwnym — multiplikatorem. Należy zauważyć, że w pewnych przypadkach bez trudności można reduktor zastosować jako multiplikator. W takich warunkach redukcja, czy też multiplikacja, jest jedynie właściwością wynikającą ze sposobu zastosowania, nie zaś konstrukcyjną własnością układu. Możliwość takiego dwojakiego sposobu zastosowania przekładni nie zawsze istnieje, jest bowiem uwarunkowana dopuszczalnymi prędkościami obrotowymi przy danych obciążeniach konkretnej przekładni. Rys. poniżej jest opisem istoty działania multiplikatora.

Trzecią grupę układów charakteryzują dwa wejścia — rys. poniżej lub dwa wyjścia — rys. poniżej.

W czwartej grupie ujęliśmy układy wałów w przekładniach kątowych. Opisy istoty działania tych przekładni pokazano na rys. poniżej.

Wyżej podany opis nie stanowi systematyki układów wałów przekładni zębatych będących przeniesieniami mocy, ani nie wyczerpuje wszelkich możliwości różnych układów. Znanych jest wiele przekładni o bardziej złożonym układzie wałów, można jednak w nich wyróżnić jako składowe te, które zostały omówione w niniejszym punkcie.

 

Istota działania przekładni

 

Drugim elementem założeń konstrukcyjnych są dane sytuacyjne.

Na rysunku poniżej wyróżniono pewne typowe elementarne sytuacje, w których mogą znajdować się przekładnie przeniesienia mocy. Na rys. poniżej przedstawiono obraz sytuacji przekładni jako maszyny — sprzęganej z innymi maszynami za pośrednictwem sprzęgieł odpowiednio do wałów wejściowych i wyjściowych (w pokazanym przykładzie po jednym wale na wejściu i wyjściu). Przekładnia umiejscowiona jest najczęściej na podporowej ramie wspólnej dla pozostałych maszyn — np. silnika i zespołu operacyjnego.

W przypadku przedstawionym na rys. poniżej można liczyć się:
— z brakiem ograniczeń w zakresie podstawowych geometrycznych cech konstrukcyjnych wyznaczonych postacią konstrukcyjną przekładni i wymiarami A i h;
— z ograniczeniami sytuacyjnymi, wyznaczającymi dopuszczalne granice wymiarów A i h — wymiarem odległości międzyosiowej i wymiarem wysokości położenia wałów.

 


- - - - - - - - motoreduktory.eu | WEBSYSTEM | tel.+48 (048) 383-01-44 | tel.601.747.565 - - - - - - - -