Jeszcze raz wspominamy, że wyższe dokładności wykonania zazębienia są jednym z najskuteczniejszych środków zmniejszenia drgań. W tym punkcie pragniemy jednak omówić czynniki inne niż dokładność wykonania kół zębatych i ich statyczne warunki współdziałania.

Na ogół sztywność układu .uznaje się za podstawowy środek zmniejszający zagrożenie nadmiernymi drganiami.

Zwraca się dużą uwagę na sztywność tarcz kół zębatych i sztywność wałów. Duże zwłaszcza znaczenie ma odpowiednie ułożyskowanie.

Stateczności ułożyskowania zagraża nieraz zmiana zwrotu kierunku działania międzyzębnych sił tarcia. W tych razach konstruktorzy uciekają się do jednostronnego zazębienia (patrz rys. 2.45).

Bardzo wiele uwagi poświęca się sztywności skrzyń, szczególnie skrzyń przekładni wielkich mocy. Długi czas przeważało stosowanie żeliwa szarego, które ma stosunkowo dobre właściwości tłumienia drgań. Jednak gorszą właściwością jest mniejszy moduł sprężystości niż w przypadku stali.

Ze względu na zwiększenie sztywności i zapewne ze względu na zmniejszenie głośności panowała, a nawet jeszcze panuje pewna tendencja stosowania podwójnych ścian skrzyń żeliwnych. Są jednak konstruktorzy {Demag), którzy wyraźnie przeciw temu się opowiadają.

Szczególny nacisk kładzie się na prawidłowe użebrowanie.

 

W obecnych czasach coraz śmielej, nawet do bardzo wielkich przekładni stosuje się spawanie, czego bardzo ważnymi korzyściami są mniejszy ciężar i większa technologiczność. Wyżarzanie po spawaniu jest na ogół zabiegiem koniecznym.
Jako ogólne wskazówki żebrowania ścian skrzyń można wysunąć co następuje: żebra powinny dzielić wielkie płaszczyzny na mniejsze o niejednakowej powierzchni, unikać żeber zbiegających się w jednych punktach, unikać skrzyżowania żeber, a w żadnym razie nie umieszczać ich w środku usztywnianych płaszczyzn.


- - - - - - - - motoreduktory.eu | WEBSYSTEM | tel.+48 (048) 383-01-44 | tel.601.747.565 - - - - - - - -