Zaczynamy od podkreślenia celowości dużej liczby zębów w tych wszystkich przypadkach, gdy nie wysuwa się szczególnych wymagań (np. w skrzynkach zmianowych i biegów). Reguła dużej liczby zębów ma największe znaczenie w przekładniach dużych mocy (okrętowych, turbinowych i do napędu różnych ciężkich maszyn). Swego czasu rozpowszechnione ogólne zalecenie, wyrażone stosunkiem b/m, należy uznać za zalecenie bez uzasadnienia. Nośność ze względu na pitting i zatarcie głównie warunkuje iloczyn, wielkość modułu powinna być tylko tak duża, jak tego wymaga nośność zęba ze względu na złamanie. Nie istnieją podstawy do przyjmowania znacznie większego współczynnika bezpieczeństwa przy wyznaczaniu naprężeń w podstawie niż nacisków na bok zęba.

Zalety dużej liczby zębów są następujące:
— większa sprawność przekładni,
— większa dokładność wykonania,
—  mniejsze nadwyżki obciążenia,
— mniejszy poślizg,
— mniejsze możliwości zatarcia,
— lepsze warunki smarowania,
— mniejsza głośność.

Wśród dotychczas budowanych przekładni najmniejsze liczby zębów zębnika mają pojazdy kołowe (lokomotywy do 20). W samolotach spotyka się zębniki z liczbą zębów do 30. Największe liczby zębów mają zębniki w przekładniach okrętowych — do 70.

W literaturze można spotkać zalecenie, że liczba zębów zębnika powinna być tym większa, im jest mniejsze przełożenie.
Bardzo ważnym problemem przy wyborze zębów jest sprawa tego, czy liczba zębów zębnika i liczba zębów koła mają mieć wspólny dzielnik (np. 25/125), czy też nie powinno być wspólnego dzielnika (21/76 lub 22/81) czy też jedna z liczb powinna być pierwszą (23/85). Otóż na ogół panuje jednogłośny pogląd, że w przekładniach szybkobieżnych liczby zębów nie powinny mieć wspólnego dzielnika. Takie bowiem stosunki liczbowe zmniejszają częstość spotykania się tych samych par zębów, co stwarza warunki lepszego równomierniej szego docierania się zębów, co ma duże znaczenie ze względu na dynamikę przekładni szybkobieżnych, zaś tam, gdzie na to docieranie liczyć nie można (zęby utwardzane), takie stosunki liczby zębów zmniejszają częstość powtarzania się tych samych wzbudzeń drgań.
Można się jednak i w szybkobieżnych przekładniach spotkać z podzielnością przez wspólny dzielnik. W przekładniach wolnobieżnych, gdzie znaczenie zjawisk dynamicznych jest mniejsze i gdzie nie można liczyć na dobre smarowanie, specjaliści z poważnych wytwórni (Demag) wprost zalecają podzielność jako czynnik szybkiego samoczynnego dogładzania się zębów.